Wat een prachtig eerbetoon aan deze, zo blijkt, hele geliefde vrouw. Vreselijk om zo,n jong iemand te moeten missen.Ik wens alle dierbaren heel veel sterkte toe. Groetjes Anita

Willy

13 years ago

Dank je Anita, voor je bezoek en je lieve wensen, groetjes Willy

lieve Willy, Bedankt voor de mooie tekst! Vind het heel moeilijk om weer terug te lezen, maar wel heel fijn dat het is opgeschreven! Het maakt het alleen allemaal weer zo echt, net alsof het gister was...... het gevoel dat wij met zijn allen hebben gedeeld is onbeschrijvelijk, zo intens, zo hecht, met geen pen te beschrijven! Wat is het toch allemaal snel gegaan en wat een oneerlijke strijd heeft Moon moeten strijden! heb deze week ook mijn sms-jes terug gelezen, heb ze ook allemaal bewaard! Dan lees je een sms waarin ze zo vreselijk blij was met alweer een goede uitslag van weer een of ander onderzoek! Wat hebben wij dit elke keer met haar gevierd, keer op keer, maar wetend in je binnenste dat het niet goed kon zijn, zoveel pijn als zij steeds had! Ook heb ik nog een berichtje van Moon gekregen omdat ze zich zorgen maakte om mij, of het wel goed met me ging en dat ik goed op mezelf moest letten. Dat was Moon, altijd bezorgd om de dierbaren om haar heen terwijl ze zelf zo moest vechten voor haar zelf, zo bijzonder!! Heb dat berichtje wel 10 keer gelezen deze week, de tranen stromen dan over mijn wangen, wat verschrikkelijk oneerlijk allemaal! Ze zei zelf altijd tegen mij: Ze zullen me daar wel heel hard nodig hebben of zo, er zal toch wel een reden voor zijn? Nou Moon, ik kan die reden nog steeds niet bedenken!! Lieve Wil, bedankt voor je mooie woorden en de mooie momenten die jij (en natuurlijk Piet, Daan en Sam!) Monique hebt gegeven! En Lieve Piet, jij ook bedankt voor de ruimte die je ons gegeven hebt om op deze manier afscheid te kunnen nemen van onze lieve Moon! xxx

Mijn hemel, wat doet het PIJN!!!!!!!!! Kan niets meer schrijven, ben te verdrietig! Every breathe I take, Every step I make, I'll be missing U

lieve allemaal, Vaak open ik deze site om al de mooie herrineringen en lieve berichten te lezen maar steeds, bij het horen van de eerste tonen van Paul de Leeuw op de achtergrond klap ik dicht. Dan komen de tranen en zie ik de hele film weer aan me voorbij gaan alsof het gister was. helemaal na het lezen van de tekst van Willy. Vaak zet ik dan ook maar weer de computer uit, niet in staat om wat op te schrijven. Wat ben ik jou dankbaar Moon dat je ons in jou laatste periode zo dicht bij je liet. Al weten we ook hoe moeilijk je het vond om het uit handen te moeten geven. Alsof we het onbewust toch alllemaal wisten hebben we de zaterdag voor jou overlijden nog heel veel uurtjes met je doorgebracht, heel bewust de muziek uitgezocht die ik toen zelfs allemaal heb opgeschreven. Cyn kwam ook nog om te bespreken wat ze zou gaan zingen en Andrea en ik zijn nog blijven eten. Wij een Mac met de jongens maar jij moest en zou groente, want dat was gezond voor je! Deze zaterdag is de laatste dag dat ik je nog "gewoon" heb kunnen spreken de keer daarna was je al zo ver weg. Laatst hebben we de dvd van ons weekendje kijkduin gekeken met zijn allen. We hebben verschrikkelijk moeten lachen om al die gekke dingen die je deed. Het was ook zo duidelijk, JIJ was de gangmaker, daar in Kijkduin maar ook overal waar je kwam!! Het voelde goed om met elkaar de beelden te bekijken. Wij die die verschrikkelijke periode met jou hebben meegemaakt. vaak zo machteloos toekijkend vanaf de zijlijn. Het heeft wel gezorgd voor een hele hechte band!! maar het voelde ook zo leeg en anders, Het gemis was op dat moment zo duidelijk voelbaar. Elke keer als ik bij jou plekje ben is daar die ene witte vlinder die om me heen vliegt en ik beeld me dan maar in dat jij dat bent,\ xxx

Mono

13 years ago

Lieve Miran, ik snap wat je bedoelt en de tranen gaan over m'n wangen als ik zo jouw stukje lees... Het was de laatste keer ook geen zussenavond meer zonder Moon (we moeten het ook maar niet meer zo noemen, want we missen een zus...). Ik weet zeker dat ze met ons meekijkt en dat die vlinder een teken van haar is als je op haar plekje bent. xxx

'Cus I am a superwoman Yes I am (Yes she is) Still when I'm a mess I still put on a vest With an S on my chest Oh yes, I'm a superwoman Als deze tekst op iemand van toepassing is dan is dat wel op Moon. Wat een ontzettend sterke, stoere zus!!! Mis je elke dag... XXX

Lieve lieve Moon, Ik heb zelf het gevoel dat je met ons meekijkt vanaf waar je dan ook bent. Dat vind ik een fijn gevoel, moeilijk maar ook heel fijn! Dus bij heel veel dingen die ik doe vraag ik me dan ook af: Wat zou Moon hiervan vinden? Antwoord krijg ik nooit maar dat hoeft ook niet, van de meeste dingen weet ik toch wel wat je ervan zou vinden, Jij hield nooit een blad voor de mond en gaf altijd duidelijk je mening over van alles en nog wat! (wat hebben we daar nog vreselijk om gelachen met zijn allen hé!! Ik mis die gesprekken....) Sammie is veel bij mij, mijjn god wat lijkt hij op zijn moeder! Soms kijk ik naar hem als hij aan het spelen is met Chris en dan wordt het me even te veel! In zoveel dingen zie ik dan jou terug! Ik hoop dan ook dat je kan zien hoe goed hij het allemaal doet! Het is zo'n sterk mannetje, zo vol leven!! Ook Piet, waar wij met z'n allen zoveel respect voor hebben... Hoe hij zorgt voor de jongens, en ook voor zichzelf, bijzonder hoor! Ook Willy die een soort van duizendpoot is en alles maar regelt voor iedereen terwijl ze zelf zo vol verdriet zit! Daarom vind ik het een fijn idee dat je met ons meekijkt! Jij haalt het beste in iedereen naar boven, controleerd wel nog even of we het ook wel goed doen (deed je altijd al he!) en ik weet zeker dat je nu vol trots neerkijkt op ons die zo vol verdriet hier zijn achtergebleven! Dit alles maakt de pijn niet minder maar het zorgt er wel voor dat ik met een glimlach tussen de tranen door aan jou kan denken! Hou van je!! XXX Dees

wil&bert mooie site warm en indrukwekkend sterkte met het verwerken van juli innemende schoondochter vriend leo&sharda

lieve lieve grote zus, mijn god, wat is er gebeurd en waarom??? dat is wat ik me elke dag wel een paar keer afvraag. natuurlijk krijgen we daarop nooit een antwoord. nooit meer jou stem horen en jou lach, nooit meer sms-en (ik heb ze allemaal bewaard) , nooit meer ff bellen, nooit meer gezellige avondjes of naar een concert. nooit meer samen naar barcelona waar we de eerste keer zoveel plezier hadden. we zouden toch snel nog een keer gaan als je weer een beetje opgeknapt was. mijn spaarpotje heb ik nog steeds !! tranen rollen over m'n wangen als ik aan al onze herrinneringen denk, het doet zo'n zeer! zussenavond is nooit meer hetzelfde zonder jou! ik mis je grote zus, in alles wat ik doe. maar wat kun je ontzettend trots op jou mannen die zo hard hun best doen! ik heb er zoveel respect voor maar tegelijkertijd heb ik zo met ze te doen. hun pijn kan ik niet wegnemen maar ik beloof je dat ik er altijd voor ze zal zijn!! xxx Miranda xxx Miranda

Nou sinds Willy deze mooie site heeft gemaakt kom ik toch steeds weer even kijken... Al die mooie foto's en dat nummer.. De tranen gaan natuurlijk weer over mijn wangen, maar er komen ook veel mooie herinneringen aan Moon weer boven. De gezelligheid als we een Baco kwamen drinken, dansen en zingen op een verjaardag, ineens op Dance Valley voor je neus staan, met z'n allen naar een concert (voorafgaand de rijkunsten van Moon op de snelweg, vergeet ik ook niet zo snel meer..).. en ga zo maar door. Voor Jan en mij is ons avondje met Tiësto in Kijkduin een hele bijzondere herinnering. Het is jaren geleden, maar we vergeten nooit meer hoe Moon ook achter die draaitafel stond te dansen. Het was gewoon een hele mooie bijzondere (schoon)zus, die voor altijd een plekje in ons hart en leven heeft. En die we allemaal vreselijk missen!

Willy

13 years ago

Lieve lieve Monootje, Moon hield net zoveel van haar schoonzus als van d'r zussen! En ik kan het begrijpen.Love jou!!!!

Monique weet precies wat zij voor mij heeft betekend. Het zijn op 5 mnd na 25 mooie jaren geweest, ik had er graag nog 25 jaar aan vast geplakt, helaas.

Willy

13 years ago

Ja, Piet .......dat besef ik. Vind het elke dag steeds opnieuw onbegrijpelijk, zo door onze handen geglipt, zo voel ik het...mis haar zo vreselijk. We lachen weer en leven "gewoon" door maar ze is geen tel uit mijn gedachten.