Een vriend van mij, Rene Boerkamp is op wereldreis. Hij was afgelopen januari in Goa en heeft toen ook de beraafplaats bezocht. De foto's heb ik net binnen gekregen, vandaar dat ze nu pas op de website staan.
Het ligt er nog steeds netjes bij. Het kerkje is ondertussen af (zie foto's) en er spelen nog steeds schoolkinderen 's middags voetbal op het pleintje.
Follow this tribute and get updates
Er staat een verkeerde overlijdens datum vermeld bij P.A.M. Lansdaal. Dit moet zijn 11-06-1959 in plaats van 10-06-1959.
Er staat een verkeerde overlijdens datum vermeld bij S. Bruin, C.N. Gabeler en C. Koster. Dit moet zijn 11-06-1959 in plaats van 10-06-1959. Op de gedenkrol van de MLD Traditiekamer is dit in November 2010 gecorrigeerd.
A special bond with Goa June 10 1959, Royal Nederland Navy’s Martin Mariner VP 306 took off from Ceylon to Karachi, from where they would leave once again to Holland, their final destination. In Ceylon, during the preparations for the take off, it was noticed that the starboard engine was losing oil. The aircraft crew which included experienced engineers, dismantled the pistons, drained the oil and then tried it again. This time, the starboard engine started normally and no further problem was observed so the aircraft was cleared to take off to Karachi. The recorded log of the communication between the aircraft and the air traffic control at Madras and Colombo showed that all went to plan for a few hours. Then came the request from the aircraft; their starboard engine had shut off and maybe due to this they were low on fuel. They asked permission to land at Goa as an emergency. The aircraft was given permission and they started their approach to the Dabholim airport in Goa. On board, the crew prepared for the emergency landing. With one engine out of commission they knew that it would be a bumpy landing, at the very least. On 10th June, 1959, Goa had typical pre monsoon weather with overcast skies and gentle wind with fairly good visibility. The Martin Mariner came in losing the height, maybe a bit too soon, listing a bit with one engine out. The pilot fought with the controls to steady the craft as it entered the physical boundary of the Dabholim airport. Maybe a just a foot could have made the difference – but the undercarriage of the aircraft brushed against the top of the periphery wall of the airport. The impact, although not great, was enough to sheer away the lowered undercarriage of the ailing aircraft. Stumbling, and out of control, the aircraft dragged along the tarmac and finally ground to a halt and burst into flames. The explosion was loud enough to be heard in nearby town of Vasco as a few individuals report. The support services, the ambulance, the fire tender and airport personnel rushed to the burning plane, but nothing helped as fierce flames kept them at bay. Still, the rescuers managed to pull out some of the crew members. At home in Holland, on that Wednesday, lives of eight families would change forever. In Holland Wednesdays, the schools have a holiday, so the children have a free day. Special television programs for children are aired and it is a joyous day. Six year old Richard Gabeler came back home after playing with his friends, happy and tired. In the living room sat a stranger in full Naval uniform and his mother was crying with her head bowed. Little Richard heard that his father had died in a far away place. “I didn’t know what died meant. I knew my father was away a lot, but that he always came back. And he always had some exciting gift for me from one of the far away places he had been to..” It would take little Richard many weeks and much growing up to realize that his father was gone for ever this time. A growing up Richard found out as much about his father as he could. And indeed, his father, Constantijn Nicolaas Gabeler, had been a highly decorated naval man. Having served in WW 2, Richard’s father had been part of many bombing missions against German targets in Normandy, and in Germany itself to Bremen and Hamburg. For this, he was awarded the rare `Flying Medal’. Susanne Van Der Velden hummed to herself as she came back from her work. She has every reason to be happy. Her fiancé, Manfred was due to return home from his overseas posting after a long time and the wedding was just a few weeks away. It would be a summer wedding. Since Manfred had been away, Susanne was the one who was looking after most of the wedding arrangements; the church, the music, the bridesmaids, her dress! Then the phone rang – must be her mother in law to be. Mrs Baarspul generally called at this time to chat some more about the wedding. The two women had become close, more like friends than mother-in-law, daughter in law equation. Now, with Manfred’s arrival so near, it would be an exciting chat. “Hello Mum..” Susanne trilled and then paused; the voice on the other end was almost unrecognisable. Anguished, broken.. “Manfred, Manfred’s plane crashed”. Susanne Van Der Velden never got married, for her, Manfred was the chosen one. If she couldn’t marry him, she wouldn’t want to marry anyone else. Susanne remains an extra-ordinary person with strong beliefs and indomitable spirit. Couple of decades ago, she found solace in Sufism, that gentle, spiritual sect of Islam which expresses devotion to the God by music and poetry. ** My brother in law, Alfred Tuinman, was approached by the Netherlands Consulate in India to look into the matter of eight graves at St Andrew’s cemetery in Vasco. Despite the Clergy’s help, the old Dutch graves were crumbling, the headstones fallen down with the years. It took Alfred weeks to get the graves in better shape. The area was cleaned of roots and debris. New headstones were made with engraved epitaphs and the surroundings beautified. The Dutch Naval ships, HNLMS Amsterdam and HNLMS Van Gaalen, arrived in Marmugao Port for the occasion. Relatives of the eight Dutch naval soldiers who died in the crash in 1959, were taken by a special flight from Holland to Goa. Then, on 28th April 1997, a sombre but elegant ceremony saw the consecration of the graves at St Andrew’s cemetery. For many relatives, it was the first time that they were at the site where their family member had been buried. A mass was said by the Parish priest of the St Andrew’s church and followed by a speech by the Dutch pastor. “How the evil tenth June 1959 affected your life? Suddenly you're a widow, suddenly you have no father, no son, no brother! Let’s hope being here today, at the graves of your dearest, you will find closure.” Like Susanne’s Sufi poetry tells us, Mourn not the death of your beloved Don’t call back the traveller, Who is on the journey to his goal, For you know what he seeketh. You are on the earth, But he is now in heaven A full ceremonial Military funeral followed. There are many reasons why people come to Goa. Even the holiday makers are looking for different things, rest, relaxation, sun, sea, culture, nature etc etc. When I met the families of the dead Dutch soldiers though, I felt that the reasons they visited Goa, had to be unique. Not just that, but the fact that their nearest ones are buried in Goa, has made Goa a very special place for them. They have a special bond with Goa. It was a special feeling with which we showed them Goa; the simple pleasure of walking through a spice plantation, the flight of a kingfisher on the river, a temple bell ringing at sunset and the distinct `whoosh’ as a dolphin surfaces from the deep waters. At the end of their stay, one of the ladies said, “If their plane had to go down somewhere, we are so thankful it happened in Goa”. Note – This is a long story, full of courage, despair and heartbreak. I have tried to piece it together from the stories of some of the relatives and documents and photos they so generously shared with me. Any omissions and mistakes are clearly mine, (Sucheta Potnis).
Op Donderdag 27 mei aanstaande wordt er op de voormalige vliegbasis Soesterberg een monument onthuld voor alle Gevallen Luchtvarenden, waaronder 416 MLD-ers waarvan de namen op de gedenkplaquettes zullen staan van onder andere Abadan en Goa. Meer info op de website www.luchtmacht.nl/historie
Zie foto's op de fotopagina van deze herdenking. Voor bezoek aan het monument zie de volgende link: http://www.defensie.nl/luchtmacht/cultureel/monumenten_van_de_koninklijke_luchtmacht
MLD Gedenkrol: http://www.traditiekamermld.nl/Gedenkrol.pdf
videoclip from Over The Hump
Recorded at Celtic Connections, January 2009
Ae fond kiss, and then we sever; Ae fareweel, alas, for ever! Deep in heart-wrung tears I'll pledge thee, Warring sighs and groans I'll wage thee. Who shall say that Fortune grieves him, While the star of hope she leaves him? Me, nae cheerful twinkle lights me; Dark despair around benights me. I'll ne'er blame my partial fancy, Naething could resist my Nancy: But to see her was to love her; Love but her, and love for ever. Had we never lov'd sae kindly, Had we never lov'd sae blindly, Never met-or never parted, We had ne'er been broken-hearted. Fare-thee-weel, thou first and fairest! Fare-thee-weel, thou best and dearest! Thine be ilka joy and treasure, Peace, Enjoyment, Love and Pleasure! Ae fond kiss, and then we sever! Ae fareweeli alas, for ever! Deep in heart-wrung tears I'll pledge thee, Warring sighs and groans I'll wage thee.
Greeeeeeeat Song! And thank you for all the views and cute comments :) ! OMG! More then 1.000.000 views! :D Thaaaaaaaank you!
Calangute Beach
landing plane
This is our landing at Dabolim Airport in Goa. We had been flying with Jet Airways from Mumbai to Goa. Enjoy the announcement at the end :)
Roermond – Goa 10 juni 1959-2009 – 50 jaar - Herdenking Na een bezoek en herdenking bij de graven op het kerkhof van de St.Andrew’s Church in Vasco da Gama afgelopen Maart werd de 50 jarige herdenking van deze gebeurtenis op eigen bodem herdacht bij het Nederlands Indië Monument in het Stadspark Hattem te Roermond. Een kleine 55 personen, voornamelijk nabestaanden en vrienden en belangstellenden van de omgekomen bemanningsleden, woonden deze herdenking bij. Onder de vrienden en belangstellenden waren ook aanwezig Dhr. De Leeuw, Dhr. Kees Leebeek en Kaptein Ter Zee Rik Janssen (Vertegenwoordiger van de MLD). De herdenking werd geopend met een korte inleiding door Richard Gabeler waarin hij memoreerde aan het bezoek in Maart van dit jaar aan de graven in Goa, welke reis mede mogelijk was gemaakt door de Oorlogsgravenstichting, en aan de aanwezigheid van de Koninklijke Marine (MLD) bij deze 50 jarige herdenking nadat de MLD ook in 1996 bij het onthullen van de herdenkingsplaquette van de Koninklijke Marine en die van de nabestaanden nu weer aanwezig waren. Hierna was er een toespraak door Kees Leebeek waarvan hier de tekst is weergegeven: Toespraak drs. C.D.M.J. Leebeek CDR b.d. bij 50 jaar-herdenking Goa, 10 juni 2009 Roermond Op 10 juni 1959 crasht de Martin Mariner P306 nabij het vliegveld van Goa in India waarbij alle 8 bemanningsleden om het leven komen. De bemanning van zeven koppen bestaat uit de bootcommandant tevens 1e vlieger LTZ2OC P.A.M. Lansdaal, 2e vlieger SGTV S. Bruin, 1e meccano SGTVGMR C. Koster, 2e meccano KPLVGMR L.H. Bemer, waarnemer LTZ2 M.J.A. Baarspul, vliegtuigtelegrafist SGTVGTLG C.N. Gabeler en konstabel SGTVGMRKNST A. Dijkema. LTZT2OC J. Quispel die in deze periode TD-officier van het Squadron 321 in Biak is, vliegt mee naar Nederland om daar zijn LTZ 1-examens te doen. Voor de vlucht van Ceylon naar Karachi staat het vliegtuig geparkeerd bij de flight voor bezoekende vliegtuigen op Katunayake waar een servicing ploeg van de Royal Air Force beschikbaar is om op verzoek assistentie te verlenen aan de bemanning van de P 306. De inspectie van het vliegtuig voor de vlucht vindt plaats door de meccano’s in de vroege ochtend van 10 juni 1959 (geplande starttijd 02.30 Z) . Bij deze inspectie worden beide motoren – alvorens ze op te starten - getornd met de elektrische startmotor om te checken of een hydraulisch lock aanwezig is. Bij deze torntest op de P 306 stopt de stuurboordmotor abrupt ten teken dat zich vermoedelijk een hydraulisch lock voordoet. De meccano krijgt een ladder en draait de propeller met de hand in tegenovergestelde richting waarbij deze weer blokkeert. Hiermee is aangetoond dat inderdaad sprake is van een hydraulische lock. De servicing ploeg biedt hulp aan maar dit wordt – met dank - afgeslagen door de meccano. Vervolgens worden de pluggen van de drie onderste cilinders losgedraaid en wordt de aanwezige olie afgetapt in een oliekan, waarna de pluggen weer worden geïnstalleerd. Hierna worden de motoren normaal gestart. Daarna worden de motoren langer dan normaal proefgedraaid waarbij vooral de stuurboordmotor uitgebreid en langdurig wordt getest. Kennelijk zijn de tests goed want daarna taxiet het vliegtuig uit en zet na een normale start om 03.20 Z koers naar Karachi. Het te vliegen traject naar Karachi bedraagt volgens vluchtplan 1404 NM; de geschatte tijd van aankomst Karachi is 14.20 Z. In het vluchtplan is het vliegveld Goa als uitwijkluchthaven op de route aangegeven. De kruishoogte is gemiddeld 8000 voet (flight level 8.5). Zoals gebruikelijk onderhoudt het vliegtuig radiocontact met de verkeersleidingautoriteiten op de HF-band (HF staat voor High Frequency). De verbindingen zijn moeizaam. De transcripts (letterlijke weergave) van de conversatie tussen de P 306 en de grondstations Madras en Bombay zijn bewaard gebleven en deze geven ons enig inzicht in de gebeurtenissen aan boord. Deze berichten geven een normaal vluchtverloop aan met geregelde positiemeldingen op verplichte meldingspunten. Hieruit blijkt dat het weer goed is, dat het vliegtuig met goed zicht boven de gebroken bewolking vliegt bij een buitenluchttemperatuur van 12° C. De wind wordt geschat op 15 kts uit westelijke richting. Om 08.09 Z geeft de P 306 een verandering op het flightplan door aan Madras: “My destination now Goa, ETA Goa at 09.05Z reason is shortage of fuel”. Om 08.19Z geeft de P 306 zijn positie aan Madras door. Het weer is enigszins verslechterd: de bedekkingsgraad van de bewolking is toegenomen en er worden onweerswolken gerapporteerd. Het vliegtuig bevindt zich dan op ongeveer 10 NM uit de kust en op een afstand van ongeveer 50 minuten vliegen van Goa. Om 08.30 Z vraagt de P 306 aan Bombay permissie om te dalen naar 1500 voet, omdat Madras op dat moment per HF niet bereikbaar is. Om 08.32 Z wordt het vliegtuig geklaard naar 1500 voet. Hierna volgt een periode van slechte radio-ontvangst. Bij de nadering van Goa komt het vliegtuig uit de wolken en buiten het slechte weer. Het vliegtuig bevindt zich dan boven zee op ongeveer 8 NM west van het vliegveld op een hoogte van vermoedelijk rond de 1000 voet. Om 09.04 Z vraagt de P 306 permissie om – zoals gebruikelijk is - contact te mogen op nemen met de naderingsverkeersleiding van Goa. Om 09.07 Z meldt het vliegtuig aan Bombay dat op één motor wordt gevlogen: de stuurboordmotor is afgezet en er is geen radiocontact is met Goa. De bemanning doet een poging de bombbay tanks af te werpen om meer stijgvermogen te verkrijgen, doch dit mislukt. Om 09.10 Z meldt het vliegtuig aan Bombay: “Loosing height now. We are going to force land”. Dit is het laatste bericht van de P 306. Bombay en Madras blijven oproepen maar er komt geen antwoord meer. Uit de transcripts van de radioverbindingen blijkt duidelijk de dramatiek van het moment. Een snelle verslechtering van de toestand beginnend bij een tekort aan brandstof om Karachi te kunnen halen, waardoor voor een voorzorgslanding op Goa wordt gekozen (08.09 Z), naar een motorstoring waardoor op één motor moet worden gevlogen (09.07 Z) , waarna geen hoogte kan worden gehouden (09.10 Z) en een noodlanding op Goa door de vlieger als het enige alternatief wordt gezien. De hoogte van de P 306 bij het aanvliegen van de kust bij Goa heeft waarschijnlijk niet meer dan 150 tot 180 voet bedragen. In verband met het landinwaarts vrij snel oplopende terrein ziet de 1e vlieger zich onvoorzien snel genoodzaakt een noodlanding te maken die als buiklanding wordt uitgevoerd. Het vliegtuig raakt in afgevangen toestand de grond, trekt een spoor van ongeveer 80 meter door het terrein, raakt een muurtje van losse stenen, slaat over de kop, vliegt in brand en explodeert in verschillende stukken. De crash vindt plaats omstreeks 15.00 u lokale tijd nabij het vliegveld van Goa. Volgens ooggetuigen vliegt het vliegtuig kort vóór het ongeval op zeer geringe hoogte over de stad Vasco da Gama (tegenwoordig: Marmagoa) in de richting van het vliegveld op alleen de bakboordmotor. Enkele ogenblikken later hoort men het motorlawaai niet meer; men hoort een vreemd geluid gevolgd door een wolk van rook en een rode, opstijgende gloed. Het vliegtuig is neergestort in de Alto de Mongor op ongeveer 300 meter van het westelijke uiteinde van de startbaan van Goa en enigszins ten noorden van dat uiteinde. Het personeel van een nabij gelegen artilleriebatterij (Santarém) begeeft zich onmiddellijk naar de plaats van het ongeval om hulp te bieden aan de slachtoffers. Kort daarna begeven zich ook de politie en enkele inwoners naar de plaats van de ramp. Onder de personen te Vasco da Gama die de ramp voelen aankomen bevinden zich enkele artsen die zich onmiddellijk naar het militaire hospitaal spoeden om hulp te verlenen. Het reddingswerk wordt gehinderd door explosies die na de crash optreden en een tekort aan brandblusmaterieel op de crash site (immers buiten het vliegveld). Alle acht slachtoffers - van wie er enigen mogelijk al overleden zijn - worden tussen de brandende wrakstukken van het vliegtuig uitgehaald en onmiddellijk in militaire voertuigen overgebracht naar het Militair Hospitaal no. 2 van Vasco da Gama, waar ze de benodigde medische bijstand krijgen. Behalve de militaire arts van het hospitaal zijn nog een viertal militaire en burgerartsen, alsmede verplegers beschikbaar voor medische hulp. Aan het bed van iedere gewonde bevindt zich uiteindelijk een arts, een verpleger en twee assistenten. De identificatie van de doden en gewonden op het moment van aankomst van de politiecommandant levert het volgende beeld. De bootcommandant tevens 1e vlieger Lansdaal is ernstig gewond; 2e vlieger Bruin, vliegtuigtelegrafist Gabeler en 1e meccano Koster zijn zeer ernstig gewond; waarnemer Baarspul, TD-officier Quispel, konstabel Dijkema en 2e meccano Bemer zijn reeds overleden. De vier gewonden zijn bij aankomst in het hospitaal allen in staat van shock en hebben wondkoorts. Hun toestand is nog hetzelfde als de politiecommandant het hospitaal diezelfde dag omstreeks 23.15 u verlaat. De vier gewonden overlijden allen in het hospitaal. Alle acht omgekomen bemanningsleden worden in opdracht van de Koninklijke Marine conform het toenmalig vigerend beleid met militaire eer begraven op de begraafplaats te Goa. De graven worden op een later tijdstip voorzien van een steen en er wordt uiteindelijk een herdenkingsmonument geplaatst.
De mensen van voorbij De mensen van voorbij wij noemen ze hier samen. De mensen van voorbij wij noemen ze bij namen. Zo vlinderen zij binnen in woorden en in zinnen en zijn we even bij elkaar aan ’t einde van het jaar De mensen van voorbij zij blijven met ons leven. De mensen van voorbij zij zijn met ons verweven in liefde, in verhalen, die wij zo graag herhalen, in bloemengeuren, in een lied dat opklinkt uit verdriet. De mensen van voorbij zij worden niet vergeten. De mensen van voorbij zijn in een ander weten. Bij God mogen ze wonen, daar waar geen pijn kan komen. En alle mensen van voorbij zijn in het licht, zijn vrij.
Woensdag 10 juni, 50-jarige herdenking in Roermond Op woensdag 10 juni 2009 is het precies 50 jaar geleden dat een Martin Mariner van de Koninklijke Marine in voormalig Portugees Goa verongelukte en waarbij alle acht bemanningsleden om het leven kwamen. Op woensdag 10 juni ontmoeten ongeveer 50 nabestaanden en belangstellenden elkaar bij het Nationaal Indië-monument 1945-1962 om de bemanningsleden te herdenken. Commandeur b.d. Kees Leebeek, één van de laatste vlagofficieren van de voormalige Marine Luchtvaartdienst en commandeur Erik Kopp, de laatste commandant van het opgeheven Marinevliegkamp Valkenburg, zullen bij de herdenking aanwezig zijn. Het radioprogramma ‘Dit is de Dag’, tussen 10.30 uur en 12.00 uur te beluisteren op Radio 1, zal aandacht schenken aan deze bijzondere herdenking.
The Martin PBM Mariner was a patrol bomber flying boat of World War II and the early Cold War period. It was designed to complement the PBY Catalina in service. 1,366 were built, with the first example flying on February 18, 1939 and the type entering service in September 1940. The aircraft was fitted with five gun turrets and bomb bays that were in the engine nacelles. The gull wing was of cantilever design, and featured clean aerodynamics with an unbraced twin tail. The PBM-1 was equipped with retractabl
Kellie Coffey's When You Lie Next To Me Video
1st Verse Oh Maybe tonight We could close the door and lock ourselves inside Take time to feel I don't want to miss the chance to be so real The days all fly away, and I forget the truth Everything that matters is in this room Chorus When you lie next to me Breathin' the air I breathe We don't have to speak And just be (whoa) Our love's a precious thing Don't wanna waste a day Or one more minute Without you in it Life is so sweet When you lie next to me (When you lie next to me) 2nd Verse My heart is yours And every part of me still wants to give you more More time to love 'Cause you never know when life will leave us I want to take in all the beauty here, oh Let the world around us just disappear (Chorus Out)
An Irish Traditional
Onze Vader. Remembrance 17 maart 2009, Vasco da Gama St. Andrew's Church, Goa, India. ...
grcmspt
14 years agoGepost: zaterdag 17 december, 2010 Tientallen plaquettes gestolen Dieven hebben in de nacht van donderdag op vrijdag bij het Nationaal Indië-monument in Roermond bijna vijftig bronzen plaquettes met daarop de namen van in Indië overleden Nederlandse militairen van de gedenktafels gestolen. De economische waarde van de plaquettes bedraagt volgens secretaris Geert Plattel van de stichting ruim 100.000 euro. "Maar de emotionele waarde is talloze malen groter'', zei hij. Burgemeester Henk van Beers van Roermond is woedend en sprak van lijkenpikkerij. De plaquettes die 50 kilo per stuk wegen, bevatten de namen en wapens van de legeronderdelen van de gesneuvelden en lagen er al 23 jaar. De gemeente wil de schade snel herstellen. Ook het kabinet is verontwaardigd, bleek uit de woorden van vicepremier Maxime Verhagen (CDA) vrijdag na de ministerraad. Hij noemde de diefstal een 'typisch voorbeeld' van het gedrag waarbij mensen 'geen enkel respect' tonen voor de waarde van het monument en de herinnering aan de talloze gesneuvelden.